ΟΤΑΝ Η ΑΝΟΙΞΗ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ

Όταν η άνοιξη χαμογελάει

η αγκαλιά της γης γεμίζει χρώματα

κι εγώ χαίρομαι τις βόλτες στην εξοχή ,

μαζεύω αγριολούλουδα και σας τα χαρίζω !!!!

Kαλύβια της Σάμου

Μικρά σπιτάκια στην εξοχή.

Ολόλευκα.

Ρόδινα στο πρώτο φιλί του ήλιου, στου πρωινού την ομορφιά.

Εκτυφλωτικά άσπρα στο ντάλα μεσημέρι.

Λουλακιά, μπακιρένια, φαιά, στον αποχαιρετισμό της μέρας.
Όμορφα καλύβια της περιφέρειας Μυτιληνιών.

Ιστορίες που προβάλλουν ανάγλυφες μέσα από τις ξερολιθιές, τους ασβεστόκτιστους τοίχους, τις πλίθινες κατασκευές, τα πρόχειρα τσαρδάκια.

Καλύβια που στέγασαν γενιές και γενιές και κάπου στη φθορά του χρόνου, στην εξέλιξη του ανθρώπου, έμειναν έρημα, μισογκρεμισμένα, ερειπωμένα, αφημένα στην πλήρη εγκατάλειψη, ορφανεμένα από ανθρώπους.

Κι όμως ..., θαρρείς ότι περνοδιαβαίνοντας τα, σου μιλούν.

Αρκεί να θέλεις ν΄αφουγκραστείς μέσα από τον αέρα που μπαινοβγαίνει από τις χαραμάδες των παραθυρόφυλλων.

Να μάθεις για τα βιώματα των κατοίκων που κάποτε έδιναν ζωή στην περιοχή.

Ν΄ακούσεις παραμύθια ατέλειωτα στα νυχτέρια, αφηγήσεις των παλιών, κατορθώματα αληθινά ή φανταστικά.

Κ α λ ύ β ι α.

Μικρές γειτονιές, κοινωνίες αρμονικής συμβίωσης χωριανών, που έσμιγαν τη μπουκιά, το λάδι, το κρασί, μαζί με την χαρά, τον πόνο, τη φτώχεια, την αγωνία για το αύριο, τη σοδειά - το μαξούλι.

Μισή ώρα δρόμος από το χωριό με τα πόδια.

Αλλά , εντελώς διαφορετικό το τοπίο.

Είναι η εξοχή που σου κλείνει το μάτι, σου ανοίγει την αγκαλιά της να μπεις και να μάθεις. Να γίνεις ένα αν θέλεις και αν το αντέχεις με τη γη. Να νιώσεις τη ζεστασιά της, να παρατηρήσεις το χώμα. Αμμουδερό εδώ, ασπροπηλιά εκεί, σκληρό, κοκκινόχωμα, μαύρο παραπέρα και πετρώδες, ή μαλακό.

Άφησε , σου λέει, ελεύθερο τον εαυτό σου, πάτησε ξυπόλητος να αισθανθείς τον παλμό, την ανάσα της γης.

Ν΄ακούσεις χίλια τραγούδια να βγαίνουν στην επιφάνεια, από το τρίξιμο του καρπουζιού στο μποστάνι, μέχρι την μελωδία του μελωμένου σύκου όταν παίζει με τα φύλλα της συκιάς στο παιχνίδι του αέρα.

Απόσπασμα από το βιβλίο της Κούλας Καραμηνά-Πόθου
" Έν Μυτιληνίοις τή..."

(έκδοση Πνευματικού-Πολιτιστικού Κέντρου Μυτιληνιών Σάμου)

Φωτο : Αθηνά Π. Κ.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ Σ ΄ ΕΝΑ ΣΑΜΙΩΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ που η ζωή το έχει οδηγήσει μακριά από το νησί του και λαχταράει να δει εικόνες της πατρίδας του !!!!

ΦΥΣΑ ΑΓΕΡΙ , ΦΥΣΑ ΑΓΕΡΙ

τμήμα από "ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΑ" λαδι σε καμβά (90 χ 90) 2008


ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΑ

Να μας πάρεις μακριά
να μας πας στα πέρα μέρη
φύσα θάλασσα πλατιά
φύσα αγέρι , φύσα αγέρι

Διονύσης Σαββόπουλος

Θέλω πολύ να κάνω ένα ταξιδάκι ,

να διασχίσω το Αιγαίο πέλαγος,

να βρεθώ στο πατρικό μου σπίτι,

να δω τους γονείς μου !!

ΥΓ. Η σελίδα μου κάνει ένα μικρό διάλειμμα, λόγω βλάβης του υπολογιστή μου !!

ΕΝΑ MAIL ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΙΛΗ

Τι σημαίνει να είσαι «φτωχός»

Ενας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μια οικογένεια που ζούσε στο βουνό.

Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:

«Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;»

«Ωραία» απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.

«Και τι έμαθες;» συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.

Ο γιος απάντησε:

- Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις.

- Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές.

- Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι.

- Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα.

- Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας· αυτοί πάλι, σπέρνουν και θερίζουν γι αυτό.

- Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια, και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι.

- Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ότι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση, μια και μαγειρεύουν στα ξύλα.

- Εμείς, για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους.

- Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, «συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους.

Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντήσεις του γιου του.

Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση:

«Σ' ευχαριστώ, πατέρα, που μας δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε.»

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ.

ΑΓΩΝΙΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ «ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ».

Θυμήσου: Το πιο δυνατό σ ' αυτή τη ζωή είναι η ΑΓΑΠΗ.
«Αυτή όλα τα μπορεί».
Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η διαπίστωση ότι μας αγαπούν γι' αυτό που
είμαστε, ή μάλλον παρά το γεγονός ότι είμαστε αυτό που είμαστε... (Β. Ουγκώ)

Φιλιά και Καλή βδομάδα! "

Ένα mail δώρο όπως το έλαβα από την διαδικτυακή σοφή φίλη μου mareld .

Την ευχαριστώ από καρδιάς για την ιστορία αυτή που με συγκίνησε ,

όπως επίσης για την ανάρτησή της σχετικά με την Τέχνη που μου αφιέρωσε στην εκλεκτή σελίδα της "Τζιβαέρι" !!!!

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουνε την ιστορία είναι όλες τραβηγμένες γύρω από το σπίτι μας, στο κτήμα μας , έξω από ένα χωριό της Σάμου, εκτός από την φωτο με τις πάπιες που είναι τραβηγμένη στο Ποσειδώνιο της Σάμου!!!!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!
ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕΣ ΑΝΟΙΞΗ !!!!